Indie to kraj wielu sprzeczności.
Z jednej strony ogromne dziedzictwo kulturowe, przepiękne świątynie, grobowce i meczety, a z drugiej bieda, brud, żebrzące dzieci i biegające po ulicach szczury... Kobiety w kolorowych sari i despotyczni mężczyźni, na każdym kroku podkreślający swoją wyższość...
Wybierając się w podróż do Indii konieczne trzeba ze sobą zabrać dużo cierpliwości i empatii.
Trzeba pamiętać, by nie pić wody z ujęć miejskich, a w przypadku butelkowanej zachować ostrożność.
Koniecznością są zakryte kolana i ramiona w świątyniach i meczetach, dlatego warto mieć zawsze przy sobie chustę i dłuższe spodnie/spódnicę.
Nocując w hostelach warto pamiętać o własnej kłódce, pokoje bowiem często nie są zamykane.
Trzeba przyzwyczaić się do widoku krów chodzących po ulicach. Tutaj nikt ich nie przegania.
Trzeba również pogodzić się z tym,że Europejczyk wszędzie płaci więcej i jest traktowany inaczej niż miejscowy ( inne ceny w restauracjach, inne bramki do zwiedzanych obiektów, bardzo restrykcyjne kontrole). Nie zawaham się użyć słowa dyskryminacja, bowiem oddaje ono idealnie sposób traktowania Europejczyków w tym kraju.
Można natomiast zakochać się w indyjskiej kuchni. Różnorodność jest ogromna, a potrawy aromatyczne.
Koniecznie trzeba choć raz przejechać się tuk hukiem, by w pełni poczuć chaos i gwar ulicy.
Czy warto tu przyjechać? Na pewno tak, ale... Jest takie powiedzenie, które mówi, że Indie albo się kocha, albo nienawidzi.. I to prawda!
Ja już wiem, że tutaj nie wrócę 😉
Z jednej strony ogromne dziedzictwo kulturowe, przepiękne świątynie, grobowce i meczety, a z drugiej bieda, brud, żebrzące dzieci i biegające po ulicach szczury... Kobiety w kolorowych sari i despotyczni mężczyźni, na każdym kroku podkreślający swoją wyższość...
Wybierając się w podróż do Indii konieczne trzeba ze sobą zabrać dużo cierpliwości i empatii.
Trzeba pamiętać, by nie pić wody z ujęć miejskich, a w przypadku butelkowanej zachować ostrożność.
Koniecznością są zakryte kolana i ramiona w świątyniach i meczetach, dlatego warto mieć zawsze przy sobie chustę i dłuższe spodnie/spódnicę.
Nocując w hostelach warto pamiętać o własnej kłódce, pokoje bowiem często nie są zamykane.
Trzeba przyzwyczaić się do widoku krów chodzących po ulicach. Tutaj nikt ich nie przegania.
Trzeba również pogodzić się z tym,że Europejczyk wszędzie płaci więcej i jest traktowany inaczej niż miejscowy ( inne ceny w restauracjach, inne bramki do zwiedzanych obiektów, bardzo restrykcyjne kontrole). Nie zawaham się użyć słowa dyskryminacja, bowiem oddaje ono idealnie sposób traktowania Europejczyków w tym kraju.
Można natomiast zakochać się w indyjskiej kuchni. Różnorodność jest ogromna, a potrawy aromatyczne.
Koniecznie trzeba choć raz przejechać się tuk hukiem, by w pełni poczuć chaos i gwar ulicy.
Czy warto tu przyjechać? Na pewno tak, ale... Jest takie powiedzenie, które mówi, że Indie albo się kocha, albo nienawidzi.. I to prawda!
Ja już wiem, że tutaj nie wrócę 😉
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz